بررسی میزان توافق بین حجم سنجی اتوماتیک و حجم سنجی دستی جهت کمی سازی حجم هیپوکامپ در تصاویر mri بیماران مبتلا به صرع

مقدمه: تعیین موقعیت ناحیه تشنج زا یک مرحله بسیار کلیدی در ارزیابی های پیش از جراحی در بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان لوب تمپورال میانی(mtle) است. ارزیابی کمی حجم هیپوکامپ با استفاده از روش استاندارد ترسیم دستی بسیار زمان بر، دشوار و وابسته به اپراتور است که امروزه از روش های متعدد حجم سنجی اتوماتیک استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی میزان توافق میان روش های حجم سنجی اتوماتیک با اندازه گیری های حاصل از روش استاندارد(دستی) در بیماران mtle بود. مواد و روش ها: در این مطالعه 10 بیمار مبتلا به صرع مقاوم به درمان لوب تمپورال میانی و 10 فرد سالم شرکت داشتند. برای هر یک از نمونه ها حجم هیپوکامپ چپ و راست با استفاده از روش ترسیم دستی و سه روش حجم سنجی اتوماتیک شامل fsl، freesurfer و atlas-based اندازه گیری شد. آنالیز میزان توافق میان روش ها با استفاده از دو آزمون آماری pearson correlation و تعیین ضریب صورت گرفت. یافته های پژوهش: ضریب همبستگی پیرسن حاصل برای حجم هیپوکامپ بین روش ترسیم دستی و freesurfer به ترتیب برای هیپوکامپ راست و چپ برابر 80/0 و 88/0 و برای fsl به ترتیب برابر 80/0 و 79/0 و هم چنین برای روش atlas-based برابر 72/0 و 66/0 بود. ضریب icc حاصل برای حجم هیپوکامپ بین روش ترسیم دستی و freesurfer به ترتیب برای هیپوکامپ راست و چپ برابر 80/0 و 87/0 و برای نرم افزار fsl برابر 77/0 و 78/0 بود. این مقدار برای روش atlas-based نیز برابر 70/0 و 66/0 بود. بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که روش های اتوماتیک می توانند ابزار ارزشمندی برای ارزیابی وضعیت بیماران مبتلا به صرع و هم چنین ارزیابی های قبل از جراحی باشند.